De wereld van WOUTER (°1982, Bilzen-Hoeselt) Take 1: het verhaal van graffiti Op de schoolbanken leerde Wouter Loix Street art kennen en begon letters en woorden over te tekenen. Deze liefde voor taal mondde uit in een drang om zich creatief te uiten. Onder het pseudoniem SAIK ging hij intens samenwerken met andere kunstenaars in het milieu. Met spuitbussen werden treinen en muren bespoten, de publieke ruimte ingenomen. Sjablonen werden zelden gebruikt: als ‘old school’ graffiti artiest spoot hij rechtstreeks op de ondergrond. Als er dan toch sjablonen werden gebruikt, ontstaat de combi strakke-losse lijn. Wouter werkt graag samen: in een collectief of als duo met andere kunstenaars. Graffiti is echter tijdelijk, kan kort of lang blijven bestaan: slechts 2 dagen of 2 jaren, wie zal het zeggen? Wordt wel of niet overspoten… Er gaat uiteindelijk iemand over, dat is ook de bedoeling. Zo zijn er meestal enkel nog foto’s als stille getuigen van zijn Street art. Deze tijdelijkheid is nu eenmaal het verhaal van graffiti. Take 2: ‘Who am I’ Recent werden de technieken van de muren overgezet op doek. Het tijdelijke werd zo ingewisseld voor het permanente. Graffiti werd schilderkunst. Tags creëerden diepere betekenislagen. Nieuwe experimenten kregen vorm. Met de expo ‘Who am I’ gaf hij zich voor de eerste keer bloot en stond er als Wouter. Als graffiti kunstenaar blijf je meestal anoniem, dit is nu voorbij. Hij schrijft met kleine tubes, gebruikt als stift. Met graffiti werken is anders dan met schilderijen. De schilderijen blijven hopelijk bestaan. Ze zijn een stukje van Wouter. Wouter zijn werkwijze is experimenteel, een combinatie van technieken. Met spatels en penseel in de hand, wordt gespeeld, gewreven in het beeld. Voor bepaalde beeldelementen worden sjablonen gebruikt. Zo worden acrylverf en spuitbus gecombineerd. De intuïtieve wijze van werken uit de tijden van graffiti blijft ook bestaan in de schilderijen. In de werken zit daarom een vorm van vervaging: door verfstift toe te voegen aan het proces wordt er met lagen gewerkt, graffiti is ook zo. In tegenstelling tot graffiti kan je met acrylverf wel kleuren mengen: zo creëert Wouter nieuwe kleuren. Doorheen de geschilderde woordtags verschijnen personen uit de populaire cultuur of geschiedenis die indruk maken op Wouter of hem ergens inspireren: Charlie Chaplin, Winston Churchill, Albert Einstein, John Lennon, Eliud Kipchoge, Marylin Monroe et cetera.: ze vertegenwoordigen een culturele waarde waar Wouter zich als persoon in herkent. In zijn eerdere samenwerkingen was hij altijd de persoon van de letters, dit keert terug in zijn schilderijen. Hij gaat actief op zoek naar quotes van bekende kunstenaars en mensen. De kunstwerken ontstaan vaak in de vorm van reeksen die thematisch in relatie staan tot elkaar. Repeat: een kleurrijke ontdekkingsreis naar de persoon. Naar een schilderij van Wouter kijken is een ontdekkingsreis: op zoek naar de werkwijze van de gecombineerde technieken, de woord- of taalspelingen en het personage of het verhaal dat verschijnt in felle kleuren. De leefwereld en de hobby’s van de kunstenaar sijpelen langzaam binnen, de dingen waar Wouter zich in het dagelijkse leven aan vasthoudt… Tekst : Jonas Slegers